Eleonora i Park - Rainbow Rowell

Autor: Rainbow Rowell

Tytuł oryginalny: Eleanor & Park

Wydawnictwo: Otwarte

Data wydania: 16 marca 2015

Liczba stron: 314

Eleonor i Park pierwszy raz widzą się w autobusie. Dziewczyna niepewnie zajmuje miejsce obok chłopaka, z którym wydaje jej się, że w życiu nie zamieni choćby jednego słowa. Jednak tak wszystko się zaczyna. Z czasem okazuje się, że zaczynają pałać do siebie sympatią. Okazuje się, że mają podobne zainteresowania i gust muzyczny. Kiedy zaczynają ze sobą rozmawiać bardzo szybko się zaprzyjaźniają. Jednak po pewnym czasie zaczyna się to przeradzać w coś głębszego. Jednak sprawa nie jest tak prosta jakby się mogła wydawać. Problemem jest Eleonora, która na pewno coś ukrywa przed chłopakiem.

O tej książce słyszał chyba każdy. Na najróżniejszych blogach i portalach dotyczących książek można znaleźć miliony jej recenzji. Jak dla mnie o dziwo bardzo pozytywnych recenzji. Wydaje mi się, że "Eleonora i Park" to kolejna książka, która została przereklamowana.

Największym atutem tej lektury jak dla mnie są główni bohaterowie. Każdy z nich jest wyjątkowy i wyróżniający się. W końcu nie mamy przed sobą idealnej, długonogiej blondynki, tylko Eleonorę - dziewczynę z burzą, wiecznie splątanych, rudych włosów i lekką nadwagą oraz Parka - Azjatę, który twierdzi, że jest mało męski.

Życie kręconowłosej wcale nie należy do idealnych. Dziewczyna pochodzi z wielodzietnej rodziny, do której od niedawna należy również jej ojczym - alkoholik, który zatruwa jej życie. Musi uważać, aby niczym go nie zdenerwować, a najlepiej nie "oddychać" w jego obecności, bo to może doprowadzić go do szału. Nie może ani słowem wspomnieć o Parku, bo to doprowadziłoby do prawdziwej tragedii. Dlatego tak bardzo uwielbia przebywać w domu chłopaka, który wydaje jej się jak spełnienie marzeń. Jednak Park ma nieco inne zdanie. Uważa, że jego ojciec kocha go tylko z czystego obowiązku i że cały czas zawodzi się na nim, a matka jest aż za bardzo idealna.

Książka pokazuje uroki pierwszej miłości i to, że nie zawsze musi być ona idealna i prosta.

Bardzo spodobał mi się klimat jaki uzyskała książka w dużej mierze dzięki wyjątkowym głównym bohaterom. Jednak to nie zmienia faktu, że nadal uważam ją za odrobinę przereklamowaną. Owszem bardzo mi się podobała, ale momentami zaczynałam się męczyć czytając ją.

Ogólna ocena: 7/10

Ulubione cytaty:

"Eleonora miała rację - nigdy nie wyglądała ładnie. Wyglądała jak dzieło sztuki, a sztuka nie może być po prostu ładna; sztuka ma wywoływać emocje."

"-Powiedz coś.
-Nie wiem, co powiedzieć.
-Powiedz coś, żebym nie czuł się jak idiota.
-Nie czuj się jak idiota, Park"

"Uczucie, gdy po raz pierwszy chwycił jej dłoń, było tak cudowne, że przeważyło wszystkie złe rzeczy. Było mocniejsze niż jakikolwiek ból, którego doświadczyła."

"Może nie interesują mnie prawdziwe dziewczyny- myślał wtedy.- Może jestem jakimś zboczonym komiksoseksualistą?
A może- myślał sobie teraz- po prostu nie rozpoznawałem wszystkich poprzednich dziewczyn. Tak jak komputer odrzuci dyskietkę, jeśli nie rozpozna formatu pliku.
Kiedy dotknął dłoni Eleonory, rozpoznał ją. Wiedział o tym."

 

Zobacz również: