Niezbędnik obserwatorów gwiazd - Matthew Quick

Autor: Matthew Quick 
Tytuł oryginalny: Boy 21
Wydawnictwo: Otwarte
Data wydania: 8 października 2014

Matthew Quick jest amerykańskim powieściopisarzem. Porzucił pracę nauczyciela języka angielskiego dla pisania. Tak oto powstała jego pierwsza książka "Poradnik pozytywnego myślenia", na której podstawie powstał film.

Finley jest spokojnym chłopakiem, który mówi bardzo mało. Jego największą miłością jest koszykówka i dziewczyna - Erin. Marzy o tym, że po ukończeniu liceum wyjedzie z rodzinnego miasta, które nie jest najbezpieczniejszym miejscem na świecie. Jego codzienną rutynę przerywa trener, który zwraca się do niego z nietypową prośbą. Finley ma pomóc chłopakowi, który poprzez utratę rodziców stał się całkowicie odmienną osobą. Żyje w swoim świecie starając się uciec przed rzeczywistością. Jednak problem tkwi w tym, że Russ jest jednym z najlepiej rokujących zawodników koszykówki. Gdy tylko mu się polepszy może zająć miejsce Finley.

Mimo, że sam opis jakoś szczególnie nie zachęcił mnie do przeczytania książki to ze względu na to, że bardzo spodobał mi się film na podstawie powieści tego pana postanowiłam się przełamać i sama nie wiem czy dobrze zrobiłam, czy też źle.

Na początku książka była na prawdę ciekawa. Nie mogłam się doczekać kiedy w końcu zostanie ujawniona tajemnica Russa. Czytanie szło mi bardzo szybko, ale później akcja jakby przystopowała. Już miałam skończyć czytanie, ale coś mnie przed tym powstrzymało i znów stało się interesująco.
Główni bohaterowie bez wątpienia są bardzo barwnymi postaciami, jednak trzeba pamiętać, że charakter każdego z nich jest ukształtowany poprzez przeżycia, których doświadczył co od razu skojarzyłam z "Poradnikiem pozytywnego myślenia". Chyba właśnie to jest największym plusem książki. Porusza tematy dojrzewania, pierwszej miłości i życiowych wyborów, które stają przed każdym młodym człowiekiem.

Podczas tej lektury raz po raz uśmiechałam się do siebie, a w pewnym momencie po moim policzku popłynęła łza, ale w przeciwieństwie do większości czytelników nie wzbudziła we mnie skrajnych emocji.

Ogólnie mówiąc książka nie jest zła. Mam co do niej mieszane uczucia, bo miała swoje gorsze i lepsze momenty. Niestety nie pozostanie w mojej pamięci na długo, ale jestem pewna, że czas, który poświęciłam na jej przeczytanie nie jest bezsensowny.

Ogólna ocena: 6.5/10

Ulubione cytaty:

"A może jednak nauczyłem się dzięki koszykówce czegoś o życiu: obchodzisz innych ludzi tylko wtedy, gdy możesz pomóc im wygrać. Jeśli nie możesz tego zrobić, przestajesz się liczyć."

"Czujesz czasem, jakbyś nie był wewnątrz tą samą osobą, którą jesteś na zewnątrz?"

"- Właśnie dostałem bilet do Hogwartu.
- Co?
- Być może pojadę pociągiem w magiczne miejsce, które jest dużo lepsze niż to. Nie mów mugolom, okej? Ale chcę, żebyś wiedział, że dam sobie radę. [...]
- Kompletnie nie wiem, co się dzieje, ale wydaje mi się, że powinienem cię uściskać.
- Zgoda. - Wychodzę na próg.
Russ i ja przytulamy się do siebie. Prawdziwie. Cztery ręce. Ciasny uścisk, by wyrazić to, czego nie możemy powiedzieć albo czego już nie powiemy.
- Nigdy więcej cię nie zobaczę, prawda? - pyta Russ.
- Nie wiem.
- Bądź dla siebie dobry, Finley. Życzę ci pięknego życia."

"Wie się tylko tyle, ile ktoś ci pozwoli."

"Pomyśl o swoim starym ojcu w budce biletowej o trzeciej nad ranem i dziadku bez nóg, za to w pampersie, który cały czas pije piwo. Spraw sobie lepsze życie. Zrób, co tylko trzeba, żeby ci się dobrze żyło z Erin. Irlandczycy opuszczają swoje domy w poszukiwaniu lepszego życia od wielu, wielu lat. Jesteśmy w tym bardzo dobrzy. Więc niech Irlandczycy będą z ciebie dumni."