Przypadkowe szczęście - Abbi Glines

Autorka: Abbi Glines

Tytuł oryginalny: Twisted Perfection

Cykl: Rosemay Beach. Perfection. (tom 1)

Wydawnictwo: Pascal

Data wydania: 10 września 2014

Dziewiętnastoletnia Della Slaone wyrusza w podróż chcąc zacząć wszystko od nowa. Na stacji benzynowej poznaje przystojnego Woodsa, który ma być dla niej przygodą tylko na jedną noc. Po wszystkim rozchodzą się nawet nie myśląc o tym, że kiedykolwiek ponownie mogliby się spotkać.
Sprawy się komplikują, a Della musi wyjechać z Dallas. Jej przyjaciel proponuje swój dom w niezbyt znanym miasteczku i twierdzi, że bez problemu dostanie tam pracę. Dziewczyna wyjeżdża do Rosemary i szybko dowiaduje się, że jej nowym szefem jest Woods. Czy relacje pomiędzy nimi będą czysto zawodowe, a może staną się dla siebie kimś ważniejszym?

Sam pomysł na fabułę nawet przypadł mi do gustu. Jeszcze nigdy nie czytałam książki o takiej problematyce. Woods musiał zmagać się ze swoim ojcem, który pragnął aby ożenił się z kobietą, którą nie kocha tylko po to, aby interesy ich firmy były bezpieczne, ale największym plusem jest niecodzienna sytuacja głównej bohaterki. Nie ma nikogo oprócz najlepszej przyjaciółki, a co noc śnią jej się okropne koszmary. Spodobało mi się to, że informacje o tym co tak na prawdę przytrafiło się Delli były dawkowane powoli. Przez to między innymi nie potrafiłam oderwać się od tej książki.

Z twórczością pani Abbi Glines spotkałam się już nie raz. Wtedy moje odczucia były bardzo mieszane. Po części jej seria podobała mi się, ale z czasem traciła swój urok. Natomiast tutaj sama nie wiem jak to określić. Myślę, że na początku udało mi się wciągnąć w świat, który wykreowała autorka, ale z każdą kolejną stroną okazało się to być coraz to trudniejsze. Doszukałam się zbyt dużo podobieństw do książki "O krok za daleko". Czasami wręcz miałam wrażenie, że czytam powieść o Blair i Rushu tyle tylko, że z innymi imionami. Nie chodzi mi tutaj o ich losy i problemy (które niestety również były podobne), ale o ich zachowanie i nawet to co mówią.

Co sądzę o głównych bohaterach?
Myślę, że są bezbarwni i nijacy co jak dotychczas rzadko spotkałam w książkach. Żadna z postaci nawet drugoplanowych nie wzbudziła we mnie jakiegoś szczególnego zainteresowania.
Mogłabym powiedzieć, że jestem oczarowana samym Woodsem, ale obawiam się, że nie przeszłoby mi to przez gardło. Mam wrażenie, że jest marnym klonem Rusha.

Bardzo przypadło mi do gustu zakończenie, które było na prawdę zaskakujące i niespodziewane. Mimo to ktoś chyba musiałby zmusić mnie do przeczytania kolejnej części.

Ogólna ocena: 6/10 

Ulubiony cytat:

"Czasami nasze niedoskonałości sprawiają, że stajemy się wyjątkowi."

 

__________________

Mam nadzieję, że podoba wam się nowy wygląd bloga :D